Muzeum prezentuje historię powstania bursztynu, jego właściwości, pozyskiwanie oraz obróbkę na przestrzeni dziejów. W obiekcie znajduje się ponad tysiąc eksponatów: unikatowa kolekcja okazów przyrodniczych - bezcenny zbiór naturalnych form bursztynu, w tym ogromnych brył, inkluzji zwierzęcych i roślinnych, wyszukanych odmian barwnych oraz najpiękniejsze przedmioty wykonane z tego surowca.
DEKLARACJA DOSTĘPNOŚCI: https://muzeumgdansk.pl/deklaracja-dostepnosci/
KONTAKT DO KOORDYNATORKI DOSTĘPNOŚCI: p.wilczynska@muzeumgdansk.pl
Jeśli jesteś osobą z niepełnosprawnością wzroku, wybierz się do Muzeum Bursztynu
wyłącznie z osobą towarzyszącą. Zarówno poruszanie się po obiekcie, jak i
zapoznanie się z jego ofertą może stanowić dla Ciebie wyzwanie. Szczególną
ostrożność zachowaj przy wejściu do obiektu. W Muzeum brakuje oznakowania
schodów, a niektóre krawędzie gablot i filary bywają niezabezpieczone, nie ma
również punktów odniesienia. Piękne eksponaty w Muzeum Bursztynu chronione są
gablotami – większości z nich nie poznasz dotykiem. Oświetlenie jest intensywne,
punktowe, może powodować dezorientację. Światło dodatkowo odbijają liczne
połyskliwe powierzchnie. Większość opisów nie jest opisana pismem Braille`a/ w
druku powiększonym/ kontrastowym, a tablice multimedialne nie mają
udźwiękowienia. Brakuje audioprzewodnika.
Jeśli jesteś osobą z niepełnosprawnością słuchu, zanim odwiedzisz Muzeum
Bursztynu, musisz wiedzieć, że nie ma w nim tłumacza Polskiego Języka Migowego.
Personel również nie posługuje się tym językiem. Zwiedzanie wystawy może
utrudniać Ci ciemność. Opisy eksponatów są wykonane w języku polskim,
postrzegane jako dość trudne merytorycznie i napisane małą czcionką. Obiekt
dysponuje pętlą indukcyjną, jednak zanim wybierzesz się do Muzeum, skontaktuj się
z koordynatorem dostępności (Paula Wilczyńska, p.wilczynska@muzeumgdansk.pl)
i dowiedz się, czy możliwe jest skorzystanie z niej.
Jeśli jesteś osobą z niepełnosprawnością ruchu (np. poruszającą się za pomocą
wózka elektrycznego lub o kulach) nie będziesz mieć większych problemów z
poruszaniem się po Muzeum Bursztynu. Wejście i wyjście dla osób poruszających
się za pomocą wózków znajduje się na dziedzińcu na tyłach Wielkiego Młyna, od
strony ulicy Na Piaskach (jeśli poruszasz się przy pomocy wózka przy
videodomofonie będziesz potrzebował pomocy osoby trzeciej). W obiekcie jest
winda dostosowana do potrzeb osób z dysfunkcją ruchu. Ciągi komunikacyjne w
Muzeum pozwalają na swobodne manewrowanie wózkiem. Dostęp do eksponatów
jest swobodny (choć na 2. piętrze są one umieszczone nieco zbyt wysoko), opisy są
czytelne. Poruszanie się utrudnia ciemność.
Jeśli jesteś opiekunem osoby/ dziecka z niepełnosprawnością intelektualną/ w
spektrum autyzmu przed wybraniem się do Muzeum Bursztynu, musisz wiedzieć, że
może to być dla Niej/ Niego przestrzeń trudna, którą często określają słowa:
ciemność, odblaski światła, błyszczące wnętrze, w którym trudno się skoncentrować.
W obiekcie nie ma pokoju wyciszeń i odpoczynku. Muzeum Bursztynu jest obiektem,
w którym na ogół jest dużo ludzi (zwłaszcza w sezonie).